Malarz pochodzenia ormiańskiego, jeden z ważniejszych twórców przełomu XIX i XX w.; studiował w akademii monachijskiej i w Paryżu; w l. 1890-99 przebywał m.in. w Londynie i Rzymie, od 1895 mieszkał na stałe w Krakowie, był profesorem tamtejszej ASP (w l. 1895-1934; 1910-11 i 1927-28 rektor), współzałożycielem > Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” (1897), był też członkiem wiedeńskiej Secesji; w 1897 założył szkołę malarstwa dla kobiet, w której nauczali m.in. J. Wyczółkowski i J. Stanisławski; w pierwszym okresie twórczości znajdował się pod silnym wpływem impresjonizmu, a następnie secesji; ostatecznie po 1910 wykształcił indywidualny styl; realizował liczne pastelowe portrety (m.in. Portret Wiktora Osławskiego, 1890; Portret księcia Władysława Czartoryskiego, ok. 1892-93; Portret Cypriana Godebskiego, 1893; Autoportret, 1898), malował zwłaszcza portrety pięknych kobiet, często emanujące delikatnym erotyzmem (Portret Sary Bernhardt, 1889; > Rudowłosa, 1899; Portret damy w czerwieni, Czytająca, obydwa po 1900; Portret kobiety z maską starego człowieka w tle, 1910; Portret Zofii Brzeskiej, 1911; Portret Izabeli Szembekowej, 1912), tworzył też podobizny dzieci (Portret rodziny artysty, 1907; Portret dziewczynki, 1938); malował kompozycje rodzajowe o tematyce wiejskiej (Gęsiarka, 1880; Pogrzeb na Rusi, 1882; Kołomyjka, 1895; U studni, 1901) i symbolicznej (Młodość i starość, 1914; Matka nad grobem syna, 1915), a także ilustrujące barwną obrzędowość Hucułów (> Święto Jordanu. Święcenie wody, pierwsza wersja 1893; Pogrzeb na Huculszczyźnie, pierwsza wersja 1880), tworzył obrazy historyczne (Posłowie polscy u Henryka Walezego, ok. 1912), również o tematyce ormiańskiej (Chrzest Armenii, 1900; Ormianie u króla Jana Kazimierza, 1912, 1919; Ormianie w Polsce, ok. 1930); zwracał uwagę głównie na problem delikatnego światłocienia i spokojnej gry barw kształtujących stonowane, nieraz wręcz nostalgiczne kompozycje; tworzył także litografie barwne (Kobieta z wazonem, 1903), brał udział w wykonaniu Panoramy Racławickiej (1894), projektował witraże dla katedry ormiańskiej we Lwowie (1896, nie zrealizowany) i plakaty (m.in. do wystaw Towarzysta Artystów Polskich „Sztuka”, 1898, 1900, 1903, 1912, 1937).