Malarz i grafik. W latach 1934-1939 studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni M. Kotarbińskiego. Dyplom otrzymał w roku 1946. Uprawiał malarstwo sztalugowe, ścienne, rysunek i grafikę. Pierwszą wystawę indywidualną miał w 1948 roku w Klubie Młodych Artystów i Naukowców w Warszawie. Następnie odbyło się kilkanaście jego wystaw indywidualnych, między innymi w Zachęcie w Warszawie (1960, 1968, 1977, 1986). Brał również udział w licznych wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. W swojej twórczości nawiązywał do tradycji polskiego koloryzmu powstałego w kręgu Komitetu Paryskiego. Był współtwórcą polichromii na Starym Mieście w Warszawie i w Lublinie, zaprojektował i wykonał w 1955 roku plafon hotelu „Bristol" w Warszawie.
W czasie okupacji był jeńcem wojennym obozów Lamsdorf (Łambinowice), Gross Born (Borne Sulinowo), Sandbostel, Lubeka. Podczas wojny wraz z żoną wykonywał m.in. sztuczne owoce i warzywa, wykorzystywane do przenoszenia tajnych meldunków.

Prace rysunkowe artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Powstania Warszawskiego w Warszawie.