Kazimierz Sichulski (1879-1942)
Polski malarz, rysownik i grafik. Reprezentant sztuki Młodej Polski.
Poleć znajomym
Życiorys
Malarz, grafik, wybitny karykaturzysta; studiował na uniwersytecie we Lwowie oraz malarstwo na ASP w Krakowie (u J. Mehoffera, L. Wyczółkowskiego i S. Wyspiańskiego); podróżował do Wiednia, Monachium, Drezna, Rzymu, Florencji i Paryża; od 1904 często wyjeżdżał na Huculszczyznę, która stała się jednym z najważniejszych tematów jego malarstwa; pracował we Lwowie i w Krakowie, był jednym z twórców kabaretu > Zielony Balonik, dla którego wykonywał dekoracje, ilustracje wydawnictw i karykatury; był członkiem > Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” (od 1905); w czasie I wojny światowej służył w Legionach, w 1919 brał udział w obronie Lwowa; w l. 1920-30 wykładał w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego we Lwowie, w l. 1903-39 był profesorem ASP w Krakowie; jego twórczość powstawała w kręgu oddziaływania wiedeńskiej Secesji; realizował pejzaże (Polesie, 1904; Granaty. Pejzaż z Tatr, ok. 1913; Chaty, 1914), kompozycje rodzajowe, zwłaszcza o tematyce huculskiej (Pasterz, 1906; Huculskie wesele, 1906; Pochód weselny Hucułów, 1909; Pierwszy strzał, 1914; Huculi w świetle księżyca, ok. 1920), portrety (Portret Jana Rubczaka, 1931), sceny religijne (Zmartwychwstanie, 1909; Dies irae, 1909; Wniebowzięcie, 1910; Zdjęcie z Krzyża, 1924; Matka Boska Leśna, 1926), martwe natury (Martwa natura z dzbanem i owocami, 1912), obrazy o tematyce historycznej (tryptyk Obrona Lwowa, 1920; cykl Wojna, 1920; Władysław Warneńczyk, 1922); tworzył litografie barwne (m.in. zamieszczone w > Tece Melpomeny, 1904); w twórczości zwracał uwagę głównie na problem światła kształtującego całość kompozycji, włącznie z grą barw.