Twórczość Beaty Bigaj to malarstwo pełne emocji, w którym autorka kreuje wizerunek człowieka osaczonego, skazanego na wieczne bojowanie, doświadczającego nieustannej obecności śmierci. Absolwentka krakowskiej ASP, profesor Akademii Ignatianum w Krakowie, zapisuje ekstremalne, nieokiełzane namiętności. Demaskuje i obnaża utajone uczucia przez pryzmat deformacji, groteski, karykaturalnych przerysowań. Jej prace, układające się w tematyczne sekwencje i cykle, nacechowane są ogromnym ladunkiem emocji. Dzieła Beaty Bigaj nawiązują formalnie do rozbudowanych kompozycji doby baroku czy niemieckiego ekspresjonizmu początku XX wieku. W sposób bardzo aktualny podejmują temat egzystencjalnych rozterek współczesnego człowieka.

BEATA BIGAJ (ur. 1972 w Chrzanowie) – polska malarka i graficzka, jest profesorem nadzwyczajnym Akademii Ignatianum w Krakowie. Studiowała w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1994 roku otrzymała stypendium kanadyjskiej The Elizabeth Greenshields Foundation. Zajęcia z malarstwa realizowała w pracowniach prof. Zbysława Maciejewskiego oraz prof. Stanisława Rodzińskiego. Laureatka Grand Prix Konfrontacji Najmłodszych Artystów Krakowskich i Bratysławskich (Myślenice 1998) oraz nagrody D'Ann i Gusa Mazocca (Kraków 1996). W 1997 otrzymała dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Litografii na Wydziale Grafiki ASP (promotor: prof. Roman Żygulski).

W roku 2005 uzyskała stopień doktora sztuk plastycznych za pracę doktorską „Figura i odniesienie", której promotorem był prof. Stanisław Rodziński, a w 2012 stopień doktora habilitowanego sztuk plastycznych w dyscyplinie sztuki piękne za pracę „Sub-realizm. Obrazowanie wobec człowieka". W pracy naukowej skupia się na problemach warsztatu artystycznego i doświadczeń procesu twórczego, interesuje ją sztuka figuratywna, a także przemiany artystyczne początków XX wieku i twórczość ekspresjonistyczna.
W roku 2008 otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska". W 2017 była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Focus-Europa. Współtworzyła Stowarzyszenie Artystów Kontrapost (2001–2018).

Swój bogaty dorobek twórczy w zakresie malarstwa i grafiki prezentowała w ramach kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz licznych pokazów zbiorowych. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Frissiras Museum w Atenach, licznych galeriach oraz kolekcjach prywatnych.

Twórczość Beaty Bigaj to malarstwo pełne emocji, w którym autorka kreuje wizerunek człowieka osaczonego, skazanego na wieczne bojowanie, doświadczającego nieustannej obecności śmierci. Absolwentka krakowskiej ASP, profesor Akademii Ignatianum w Krakowie, zapisuje ekstremalne, nieokiełzane namiętności. Demaskuje i obnaża utajone uczucia przez pryzmat deformacji, groteski, karykaturalnych przerysowań. Jej prace, układające się w tematyczne sekwencje i cykle, nacechowane są ogromnym ladunkiem emocji. Dzieła Beaty Bigaj nawiązują formalnie do rozbudowanych kompozycji doby baroku czy niemieckiego ekspresjonizmu początku XX wieku. W sposób bardzo aktualny podejmują temat egzystencjalnych rozterek współczesnego człowieka.

BEATA BIGAJ (ur. 1972 w Chrzanowie) – polska malarka i graficzka, jest profesorem nadzwyczajnym Akademii Ignatianum w Krakowie. Studiowała w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1994 roku otrzymała stypendium kanadyjskiej The Elizabeth Greenshields Foundation. Zajęcia z malarstwa realizowała w pracowniach prof. Zbysława Maciejewskiego oraz prof. Stanisława Rodzińskiego. Laureatka Grand Prix Konfrontacji Najmłodszych Artystów Krakowskich i Bratysławskich (Myślenice 1998) oraz nagrody D'Ann i Gusa Mazocca (Kraków 1996). W 1997 otrzymała dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Litografii na Wydziale Grafiki ASP (promotor: prof. Roman Żygulski).

W roku 2005 uzyskała stopień doktora sztuk plastycznych za pracę doktorską „Figura i odniesienie", której promotorem był prof. Stanisław Rodziński, a w 2012 stopień doktora habilitowanego sztuk plastycznych w dyscyplinie sztuki piękne za pracę „Sub-realizm. Obrazowanie wobec człowieka". W pracy naukowej skupia się na problemach warsztatu artystycznego i doświadczeń procesu twórczego, interesuje ją sztuka figuratywna, a także przemiany artystyczne początków XX wieku i twórczość ekspresjonistyczna.

W roku 2008 otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska". W 2017 była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Focus-Europa. Współtworzyła Stowarzyszenie Artystów Kontrapost (2001–2018).

Swój bogaty dorobek twórczy w zakresie malarstwa i grafiki prezentowała w ramach kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz licznych pokazów zbiorowych. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Frissiras Museum w Atenach, licznych galeriach oraz kolekcjach prywatnych.

Twórczość Beaty Bigaj to malarstwo pełne emocji, w którym autorka kreuje wizerunek człowieka osaczonego, skazanego na wieczne bojowanie, doświadczającego nieustannej obecności śmierci. Absolwentka krakowskiej ASP, profesor Akademii Ignatianum w Krakowie, zapisuje ekstremalne, nieokiełzane namiętności. Demaskuje i obnaża utajone uczucia przez pryzmat deformacji, groteski, karykaturalnych przerysowań. Jej prace, układające się w tematyczne sekwencje i cykle, nacechowane są ogromnym ladunkiem emocji. Dzieła Beaty Bigaj nawiązują formalnie do rozbudowanych kompozycji doby baroku czy niemieckiego ekspresjonizmu początku XX wieku. W sposób bardzo aktualny podejmują temat egzystencjalnych rozterek współczesnego człowieka.

BEATA BIGAJ (ur. 1972 w Chrzanowie) – polska malarka i graficzka, jest profesorem nadzwyczajnym Akademii Ignatianum w Krakowie. Studiowała w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1994 roku otrzymała stypendium kanadyjskiej The Elizabeth Greenshields Foundation. Zajęcia z malarstwa realizowała w pracowniach prof. Zbysława Maciejewskiego oraz prof. Stanisława Rodzińskiego. Laureatka Grand Prix Konfrontacji Najmłodszych Artystów Krakowskich i Bratysławskich (Myślenice 1998) oraz nagrody D'Ann i Gusa Mazocca (Kraków 1996). W 1997 otrzymała dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Litografii na Wydziale Grafiki ASP (promotor: prof. Roman Żygulski).

W roku 2005 uzyskała stopień doktora sztuk plastycznych za pracę doktorską „Figura i odniesienie", której promotorem był prof. Stanisław Rodziński, a w 2012 stopień doktora habilitowanego sztuk plastycznych w dyscyplinie sztuki piękne za pracę „Sub-realizm. Obrazowanie wobec człowieka". W pracy naukowej skupia się na problemach warsztatu artystycznego i doświadczeń procesu twórczego, interesuje ją sztuka figuratywna, a także przemiany artystyczne początków XX wieku i twórczość ekspresjonistyczna.

W roku 2008 otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska". W 2017 była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Focus-Europa. Współtworzyła Stowarzyszenie Artystów Kontrapost (2001–2018).

Swój bogaty dorobek twórczy w zakresie malarstwa i grafiki prezentowała w ramach kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz licznych pokazów zbiorowych. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Frissiras Museum w Atenach, licznych galeriach oraz kolekcjach prywatnych.

Twórczość Beaty Bigaj to malarstwo pełne emocji, w którym autorka kreuje wizerunek człowieka osaczonego, skazanego na wieczne bojowanie, doświadczającego nieustannej obecności śmierci. Absolwentka krakowskiej ASP, profesor Akademii Ignatianum w Krakowie, zapisuje ekstremalne, nieokiełzane namiętności. Demaskuje i obnaża utajone uczucia przez pryzmat deformacji, groteski, karykaturalnych przerysowań. Jej prace, układające się w tematyczne sekwencje i cykle, nacechowane są ogromnym ladunkiem emocji. Dzieła Beaty Bigaj nawiązują formalnie do rozbudowanych kompozycji doby baroku czy niemieckiego ekspresjonizmu początku XX wieku. W sposób bardzo aktualny podejmują temat egzystencjalnych rozterek współczesnego człowieka.

BEATA BIGAJ (ur. 1972 w Chrzanowie) – polska malarka i graficzka, jest profesorem nadzwyczajnym Akademii Ignatianum w Krakowie. Studiowała w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1994 roku otrzymała stypendium kanadyjskiej The Elizabeth Greenshields Foundation. Zajęcia z malarstwa realizowała w pracowniach prof. Zbysława Maciejewskiego oraz prof. Stanisława Rodzińskiego. Laureatka Grand Prix Konfrontacji Najmłodszych Artystów Krakowskich i Bratysławskich (Myślenice 1998) oraz nagrody D'Ann i Gusa Mazocca (Kraków 1996). W 1997 otrzymała dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Litografii na Wydziale Grafiki ASP (promotor: prof. Roman Żygulski).

W roku 2005 uzyskała stopień doktora sztuk plastycznych za pracę doktorską „Figura i odniesienie", której promotorem był prof. Stanisław Rodziński, a w 2012 stopień doktora habilitowanego sztuk plastycznych w dyscyplinie sztuki piękne za pracę „Sub-realizm. Obrazowanie wobec człowieka". W pracy naukowej skupia się na problemach warsztatu artystycznego i doświadczeń procesu twórczego, interesuje ją sztuka figuratywna, a także przemiany artystyczne początków XX wieku i twórczość ekspresjonistyczna.

W roku 2008 otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska". W 2017 była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Focus-Europa. Współtworzyła Stowarzyszenie Artystów Kontrapost (2001–2018).

Swój bogaty dorobek twórczy w zakresie malarstwa i grafiki prezentowała w ramach kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz licznych pokazów zbiorowych. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Frissiras Museum w Atenach, licznych galeriach oraz kolekcjach prywatnych.

Twórczość Beaty Bigaj to malarstwo pełne emocji. Artystka kreuje wizerunek człowieka osaczonego, skazanego na wieczne bojowanie, doświadczającego nieustannej obecności śmierci. Absolwentka krakowskiej ASP, profesor Akademii Ignatianum w Krakowie, zapisuje ekstremalne, nieokiełzane namiętności. Demaskuje i obnaża utajone uczucia przez pryzmat deformacji, groteski, karykaturalnych przerysowań. Jej prace układają się w tematyczne sekwencje i cykle. Dzieła Beaty Bigaj nawiązują formalnie do rozbudowanych kompozycji doby baroku czy niemieckiego ekspresjonizmu początku XX wieku. W sposób bardzo aktualny podejmują temat egzystencjalnych rozterek współczesnego człowieka.

BEATA BIGAJ (ur. 1972 w Chrzanowie) – polska malarka i graficzka, jest profesorem nadzwyczajnym Akademii Ignatianum w Krakowie. Studiowała w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1994 roku otrzymała stypendium kanadyjskiej The Elizabeth Greenshields Foundation. Zajęcia z malarstwa realizowała w pracowniach prof. Zbysława Maciejewskiego oraz prof. Stanisława Rodzińskiego. Laureatka Grand Prix Konfrontacji Najmłodszych Artystów Krakowskich i Bratysławskich (Myślenice 1998) oraz nagrody D'Ann i Gusa Mazocca (Kraków 1996). W 1997 otrzymała dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Litografii na Wydziale Grafiki ASP (promotor: prof. Roman Żygulski).

W roku 2005 uzyskała stopień doktora sztuk plastycznych za pracę doktorską „Figura i odniesienie", której promotorem był prof. Stanisław Rodziński, a w 2012 stopień doktora habilitowanego sztuk plastycznych w dyscyplinie sztuki piękne za pracę „Sub-realizm. Obrazowanie wobec człowieka". W pracy naukowej skupia się na problemach warsztatu artystycznego i doświadczeń procesu twórczego, interesuje ją sztuka figuratywna, a także przemiany artystyczne początków XX wieku i twórczość ekspresjonistyczna.

W roku 2008 otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska". W 2017 była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Focus-Europa. Współtworzyła Stowarzyszenie Artystów Kontrapost (2001–2018).

Swój bogaty dorobek twórczy w zakresie malarstwa i grafiki prezentowała w ramach kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz licznych pokazów zbiorowych. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Frissiras Museum w Atenach, licznych galeriach oraz kolekcjach prywatnych.

Twórczość Beaty Bigaj to malarstwo pełne emocji. Artystka kreuje wizerunek człowieka osaczonego, skazanego na wieczne bojowanie, doświadczającego nieustannej obecności śmierci. Absolwentka krakowskiej ASP, profesor Akademii Ignatianum w Krakowie, zapisuje ekstremalne, nieokiełzane namiętności. Demaskuje i obnaża utajone uczucia przez pryzmat deformacji, groteski, karykaturalnych przerysowań. Jej prace układają się w tematyczne sekwencje i cykle. Dzieła Beaty Bigaj nawiązują formalnie do rozbudowanych kompozycji doby baroku czy niemieckiego ekspresjonizmu początku XX wieku. W sposób bardzo aktualny podejmują temat egzystencjalnych rozterek współczesnego człowieka.

BEATA BIGAJ (ur. 1972 w Chrzanowie) – polska malarka i graficzka, jest profesorem nadzwyczajnym Akademii Ignatianum w Krakowie. Studiowała w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1994 roku otrzymała stypendium kanadyjskiej The Elizabeth Greenshields Foundation. Zajęcia z malarstwa realizowała w pracowniach prof. Zbysława Maciejewskiego oraz prof. Stanisława Rodzińskiego. Laureatka Grand Prix Konfrontacji Najmłodszych Artystów Krakowskich i Bratysławskich (Myślenice 1998) oraz nagrody D'Ann i Gusa Mazocca (Kraków 1996). W 1997 otrzymała dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Litografii na Wydziale Grafiki ASP (promotor: prof. Roman Żygulski).

W roku 2005 uzyskała stopień doktora sztuk plastycznych za pracę doktorską „Figura i odniesienie", której promotorem był prof. Stanisław Rodziński, a w 2012 stopień doktora habilitowanego sztuk plastycznych w dyscyplinie sztuki piękne za pracę „Sub-realizm. Obrazowanie wobec człowieka". W pracy naukowej skupia się na problemach warsztatu artystycznego i doświadczeń procesu twórczego, interesuje ją sztuka figuratywna, a także przemiany artystyczne początków XX wieku i twórczość ekspresjonistyczna.

W roku 2008 otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska". W 2017 była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Focus-Europa. Współtworzyła Stowarzyszenie Artystów Kontrapost (2001–2018).

Swój bogaty dorobek twórczy w zakresie malarstwa i grafiki prezentowała w ramach kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz licznych pokazów zbiorowych. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Frissiras Museum w Atenach, licznych galeriach oraz kolekcjach prywatnych.

Twórczość Beaty Bigaj to malarstwo pełne emocji. Artystka kreuje wizerunek człowieka osaczonego, skazanego na wieczne bojowanie, doświadczającego nieustannej obecności śmierci. Absolwentka krakowskiej ASP, profesor Akademii Ignatianum w Krakowie, zapisuje ekstremalne, nieokiełzane namiętności. Demaskuje i obnaża utajone uczucia przez pryzmat deformacji, groteski, karykaturalnych przerysowań. Jej prace układają się w tematyczne sekwencje i cykle. Dzieła Beaty Bigaj nawiązują formalnie do rozbudowanych kompozycji doby baroku czy niemieckiego ekspresjonizmu początku XX wieku. W sposób bardzo aktualny podejmują temat egzystencjalnych rozterek współczesnego człowieka.

BEATA BIGAJ (ur. 1972 w Chrzanowie) – polska malarka i graficzka, jest profesorem nadzwyczajnym Akademii Ignatianum w Krakowie. Studiowała w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1994 roku otrzymała stypendium kanadyjskiej The Elizabeth Greenshields Foundation. Zajęcia z malarstwa realizowała w pracowniach prof. Zbysława Maciejewskiego oraz prof. Stanisława Rodzińskiego. Laureatka Grand Prix Konfrontacji Najmłodszych Artystów Krakowskich i Bratysławskich (Myślenice 1998) oraz nagrody D'Ann i Gusa Mazocca (Kraków 1996). W 1997 otrzymała dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Litografii na Wydziale Grafiki ASP (promotor: prof. Roman Żygulski).

W roku 2005 uzyskała stopień doktora sztuk plastycznych za pracę doktorską „Figura i odniesienie", której promotorem był prof. Stanisław Rodziński, a w 2012 stopień doktora habilitowanego sztuk plastycznych w dyscyplinie sztuki piękne za pracę „Sub-realizm. Obrazowanie wobec człowieka". W pracy naukowej skupia się na problemach warsztatu artystycznego i doświadczeń procesu twórczego, interesuje ją sztuka figuratywna, a także przemiany artystyczne początków XX wieku i twórczość ekspresjonistyczna.

W roku 2008 otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska". W 2017 była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Focus-Europa. Współtworzyła Stowarzyszenie Artystów Kontrapost (2001–2018).

Swój bogaty dorobek twórczy w zakresie malarstwa i grafiki prezentowała w ramach kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz licznych pokazów zbiorowych. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Frissiras Museum w Atenach, licznych galeriach oraz kolekcjach prywatnych.

Twórczość Beaty Bigaj to malarstwo pełne emocji. Artystka kreuje wizerunek człowieka osaczonego, skazanego na wieczne bojowanie, doświadczającego nieustannej obecności śmierci. Absolwentka krakowskiej ASP, profesor Akademii Ignatianum w Krakowie, zapisuje ekstremalne, nieokiełzane namiętności. Demaskuje i obnaża utajone uczucia przez pryzmat deformacji, groteski, karykaturalnych przerysowań. Jej prace układają się w tematyczne sekwencje i cykle. Dzieła Beaty Bigaj nawiązują formalnie do rozbudowanych kompozycji doby baroku czy niemieckiego ekspresjonizmu początku XX wieku. W sposób bardzo aktualny podejmują temat egzystencjalnych rozterek współczesnego człowieka.

BEATA BIGAJ (ur. 1972 w Chrzanowie) – polska malarka i graficzka, jest profesorem nadzwyczajnym Akademii Ignatianum w Krakowie. Studiowała w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1994 roku otrzymała stypendium kanadyjskiej The Elizabeth Greenshields Foundation. Zajęcia z malarstwa realizowała w pracowniach prof. Zbysława Maciejewskiego oraz prof. Stanisława Rodzińskiego. Laureatka Grand Prix Konfrontacji Najmłodszych Artystów Krakowskich i Bratysławskich (Myślenice 1998) oraz nagrody D'Ann i Gusa Mazocca (Kraków 1996). W 1997 otrzymała dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Litografii na Wydziale Grafiki ASP (promotor: prof. Roman Żygulski).

W roku 2005 uzyskała stopień doktora sztuk plastycznych za pracę doktorską „Figura i odniesienie", której promotorem był prof. Stanisław Rodziński, a w 2012 stopień doktora habilitowanego sztuk plastycznych w dyscyplinie sztuki piękne za pracę „Sub-realizm. Obrazowanie wobec człowieka". W pracy naukowej skupia się na problemach warsztatu artystycznego i doświadczeń procesu twórczego, interesuje ją sztuka figuratywna, a także przemiany artystyczne początków XX wieku i twórczość ekspresjonistyczna.

W roku 2008 otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska". W 2017 była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Focus-Europa. Współtworzyła Stowarzyszenie Artystów Kontrapost (2001–2018).

Swój bogaty dorobek twórczy w zakresie malarstwa i grafiki prezentowała w ramach kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz licznych pokazów zbiorowych. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Frissiras Museum w Atenach, licznych galeriach oraz kolekcjach prywatnych.