Janusz Tarabuła (1931)
Tarabuła Janusz (ur. 1931): malarz; studiował w krakowskiej ASP (u Z. Pronaszki, W. Taranczewskiego i Cz. Rzepińskiego); w 1955 był współzałożycielem Grupy Pięciu (zwanej później Grupą Nowohucką), opowiadającej się za malarstwem materii; od 1961 jest członkiem Grupy Krakowskiej, do której przyłączyła się Grupa Pięciu; w l. 1974-76 był wykładowcą Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w...
Poleć znajomym
Biography
Tarabuła Janusz (ur. 1931): malarz; studiował w krakowskiej ASP (u Z. Pronaszki, W. Taranczewskiego i Cz. Rzepińskiego); w 1955 był współzałożycielem Grupy Pięciu (zwanej później Grupą Nowohucką), opowiadającej się za malarstwem materii; od 1961 jest członkiem Grupy Krakowskiej, do której przyłączyła się Grupa Pięciu; w l. 1974-76 był wykładowcą Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, od 1982 jest wykładowcą krakowskiej ASP (profesor od 1996); uprawia malarstwo sztalugowe i monumentalne (polichromia kościoła w Niemysłowicach na Opolszczyźnie, 1963), rysunek, grafikę, enviroments (Kształtowanie, 1972, 1973); przeszedł ewolucję od strukturalizmu i malarstwa materii (Obraz, 1959, 1962; Wieża I, 1965) do minimal artu; w l. 90. artysta dokonał syntezy swych osiągnięć artystycznych, tworząc kompozycje metaforyczne (Patrzymy na Zachód, 1994; Miasto, 1996); jest współautorem Pomnika Pomordowanych Żydów Lubelskich w Lublinie (1963; z B. Zagajewskim).