Malarz i grafik; studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (u J. Pankiewicza, którego później był współpracownikiem); uprawiał różne techniki graficzne: miedzioryt (Adam i Ewa, 1914), akwafortę, akwatintę, litografię (teka Autolitografie, 1909; Ruiny nad stawem, 1911; teka Kraków, 1911), chętnie przedstawiał widoki miast, m.in. Krakowa i Gdańska; realizował akty (Akt leżącej kobiety, 1912), portrety (Modelka, 1918; Autoportret, 1935), sceny alegoryczne (Idylla, 1920) i religijne (Pieta, 1914), pejzaże (Pejzaż, 1909), zwłaszcza miejskie (Kościół Bożego Ciała w Krakowie, l. 30.), a także martwe natury (Słoneczniki, 1909).