Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy.

Zapraszamy na wystawę w siedzibie Galerii na os. Górali 24 w Krakowie. Wystawę zakończy licytacja prac artysty 26 marca 2022 o godzinie 16.

Licytacja na żywo
|ONEBID|

Wiesław Obrzydowski
(1938 Kraków – 2017 Kraków)
Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego, Tadeusza Łakomskiego i Czesława Rzepińskiego. W roku 1966 otrzymał dyplom w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybis. W tym samym roku odbyła się pierwsza indywidualna wystawa artysty prezentująca dzieła pozostające pod wpływem kapistów. Pod koniec lat 60. Obrzydowski obrał indywidualną drogę artystyczą, pozostając jednak w kontrze do ówczesnej awangardy.

Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy. Sztuka Wiesława Obrzydowskiego jest wyrazista w smaku, soczysta. Niepozbawiona wpływów i cytatów, czerpie świadomie z tradycji, dzięki czemu nie ogranicza jej niepisany postulat XX-wiecznej awangardy odrzucającej tę tradycję programowo, podobnie jak dziedzictwo historyczne czy kulturę masową. Obrzydowski, dzięki szczeremu umiłowaniu malarstwa, bezwstydnie prowadzi dialog ze sztuką poprzednich dziesięcioleci, czerpiąc i transponując, dzięki czemu – paradoksalnie – jego malarstwo stało się wolne i nieskrępowane. Twórca nie oszukuje nas i nie zwodzi ideologiczną próżnością sztuki wysokiej, abstrakcyjnej w rozumieniu oderwania nie tylko od przedmiotu, lecz także od miejsca, czasu i okoliczności. Nie powraca jednak do oswojonego świata pojęć i wartości, na to bowiem jest już za późno, lecz wskazuje na wieloznaczność współczesnego świata. Jego sztuka jest eklektyczna, manierystyczna, niepokojąca, wieloznaczna – postmodernistyczna. Znajdziemy tu patologiczną, introwertyczną psychozę van Gogha, groteskę Jamesa Ensora, dekoracyjny, estetyczny erotyzm Klimta (Para) czy obsceniczny Schielego, kubistyczne, zdeformowane akty Picassa, niemiecki ekspresjonizm czy „malowane skalpelem" portrety psychologiczne Oskara Kokoschki. Kolor – sugestywny, czasem abstrakcyjny, kładziony w dysonansowych zestawieniach – to dziedzictwo francuskich fowistów: Deraine'a, Vlamincka, Braque'a czy Rouaulta. Przede wszystkim jednak jest to Obrzydowski – nie sposób go pomylić z kimś innym. Malarz, którego pracownia mieściła się na krakowskim Kazimierzu, od zawsze portretował mieszkańców zapuszczonych, odrapanych kamienic: świat robotników, lumpów, dziwek, ale także znajomych odwiedzających pracownię, przyjaciół oraz własne dzieci – Miłkę i Dobrusia. Pozostawał przy tym daleki od misjonarstwa, ideowego zaangażowania, krytyki politycznej czy społecznej.

Galeria NAUTILUS ma zaszczyt i przyjemność prezentacji drugiej części kolekcji dzieł artysty. Pośród obrazów – w większości malowanych dwustronnie, co stanowi nie lada wyzwanie w ich prezentacji – odnajdą Państwo kompozycje drapieżne, brutalne, lapidarne, zachwycająco zabawne, ciepłe, ale z pewnością nie obojętne – owoc absolutnej spontanicznej radości malowania.

Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy.

Zapraszamy na wystawę w siedzibie Galerii na os. Górali 24 w Krakowie. Wystawę zakończy licytacja prac artysty 26 marca 2022 o godzinie 16.

Licytacja na żywo
|ONEBID|

Wiesław Obrzydowski
(1938 Kraków – 2017 Kraków)
Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego, Tadeusza Łakomskiego i Czesława Rzepińskiego. W roku 1966 otrzymał dyplom w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybis. W tym samym roku odbyła się pierwsza indywidualna wystawa artysty prezentująca dzieła pozostające pod wpływem kapistów. Pod koniec lat 60. Obrzydowski obrał indywidualną drogę artystyczą, pozostając jednak w kontrze do ówczesnej awangardy.

Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy. Sztuka Wiesława Obrzydowskiego jest wyrazista w smaku, soczysta. Niepozbawiona wpływów i cytatów, czerpie świadomie z tradycji, dzięki czemu nie ogranicza jej niepisany postulat XX-wiecznej awangardy odrzucającej tę tradycję programowo, podobnie jak dziedzictwo historyczne czy kulturę masową. Obrzydowski, dzięki szczeremu umiłowaniu malarstwa, bezwstydnie prowadzi dialog ze sztuką poprzednich dziesięcioleci, czerpiąc i transponując, dzięki czemu – paradoksalnie – jego malarstwo stało się wolne i nieskrępowane. Twórca nie oszukuje nas i nie zwodzi ideologiczną próżnością sztuki wysokiej, abstrakcyjnej w rozumieniu oderwania nie tylko od przedmiotu, lecz także od miejsca, czasu i okoliczności. Nie powraca jednak do oswojonego świata pojęć i wartości, na to bowiem jest już za późno, lecz wskazuje na wieloznaczność współczesnego świata. Jego sztuka jest eklektyczna, manierystyczna, niepokojąca, wieloznaczna – postmodernistyczna. Znajdziemy tu patologiczną, introwertyczną psychozę van Gogha, groteskę Jamesa Ensora, dekoracyjny, estetyczny erotyzm Klimta (Para) czy obsceniczny Schielego, kubistyczne, zdeformowane akty Picassa, niemiecki ekspresjonizm czy „malowane skalpelem" portrety psychologiczne Oskara Kokoschki. Kolor – sugestywny, czasem abstrakcyjny, kładziony w dysonansowych zestawieniach – to dziedzictwo francuskich fowistów: Deraine'a, Vlamincka, Braque'a czy Rouaulta. Przede wszystkim jednak jest to Obrzydowski – nie sposób go pomylić z kimś innym. Malarz, którego pracownia mieściła się na krakowskim Kazimierzu, od zawsze portretował mieszkańców zapuszczonych, odrapanych kamienic: świat robotników, lumpów, dziwek, ale także znajomych odwiedzających pracownię, przyjaciół oraz własne dzieci – Miłkę i Dobrusia. Pozostawał przy tym daleki od misjonarstwa, ideowego zaangażowania, krytyki politycznej czy społecznej.

Galeria NAUTILUS ma zaszczyt i przyjemność prezentacji drugiej części kolekcji dzieł artysty. Pośród obrazów – w większości malowanych dwustronnie, co stanowi nie lada wyzwanie w ich prezentacji – odnajdą Państwo kompozycje drapieżne, brutalne, lapidarne, zachwycająco zabawne, ciepłe, ale z pewnością nie obojętne – owoc absolutnej spontanicznej radości malowania.

Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy.

Zapraszamy na wystawę w siedzibie Galerii na os. Górali 24 w Krakowie. Wystawę zakończy licytacja prac artysty 26 marca 2022 o godzinie 16.

Licytacja na żywo
|ONEBID|

Wiesław Obrzydowski
(1938 Kraków – 2017 Kraków)
Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego, Tadeusza Łakomskiego i Czesława Rzepińskiego. W roku 1966 otrzymał dyplom w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybis. W tym samym roku odbyła się pierwsza indywidualna wystawa artysty prezentująca dzieła pozostające pod wpływem kapistów. Pod koniec lat 60. Obrzydowski obrał indywidualną drogę artystyczą, pozostając jednak w kontrze do ówczesnej awangardy.

Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy. Sztuka Wiesława Obrzydowskiego jest wyrazista w smaku, soczysta. Niepozbawiona wpływów i cytatów, czerpie świadomie z tradycji, dzięki czemu nie ogranicza jej niepisany postulat XX-wiecznej awangardy odrzucającej tę tradycję programowo, podobnie jak dziedzictwo historyczne czy kulturę masową. Obrzydowski, dzięki szczeremu umiłowaniu malarstwa, bezwstydnie prowadzi dialog ze sztuką poprzednich dziesięcioleci, czerpiąc i transponując, dzięki czemu – paradoksalnie – jego malarstwo stało się wolne i nieskrępowane. Twórca nie oszukuje nas i nie zwodzi ideologiczną próżnością sztuki wysokiej, abstrakcyjnej w rozumieniu oderwania nie tylko od przedmiotu, lecz także od miejsca, czasu i okoliczności. Nie powraca jednak do oswojonego świata pojęć i wartości, na to bowiem jest już za późno, lecz wskazuje na wieloznaczność współczesnego świata. Jego sztuka jest eklektyczna, manierystyczna, niepokojąca, wieloznaczna – postmodernistyczna. Znajdziemy tu patologiczną, introwertyczną psychozę van Gogha, groteskę Jamesa Ensora, dekoracyjny, estetyczny erotyzm Klimta (Para) czy obsceniczny Schielego, kubistyczne, zdeformowane akty Picassa, niemiecki ekspresjonizm czy „malowane skalpelem" portrety psychologiczne Oskara Kokoschki. Kolor – sugestywny, czasem abstrakcyjny, kładziony w dysonansowych zestawieniach – to dziedzictwo francuskich fowistów: Deraine'a, Vlamincka, Braque'a czy Rouaulta. Przede wszystkim jednak jest to Obrzydowski – nie sposób go pomylić z kimś innym. Malarz, którego pracownia mieściła się na krakowskim Kazimierzu, od zawsze portretował mieszkańców zapuszczonych, odrapanych kamienic: świat robotników, lumpów, dziwek, ale także znajomych odwiedzających pracownię, przyjaciół oraz własne dzieci – Miłkę i Dobrusia. Pozostawał przy tym daleki od misjonarstwa, ideowego zaangażowania, krytyki politycznej czy społecznej.

Galeria NAUTILUS ma zaszczyt i przyjemność prezentacji drugiej części kolekcji dzieł artysty. Pośród obrazów – w większości malowanych dwustronnie, co stanowi nie lada wyzwanie w ich prezentacji – odnajdą Państwo kompozycje drapieżne, brutalne, lapidarne, zachwycająco zabawne, ciepłe, ale z pewnością nie obojętne – owoc absolutnej spontanicznej radości malowania.

Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy.

Zapraszamy na wystawę w siedzibie Galerii na os. Górali 24 w Krakowie. Wystawę zakończy licytacja prac artysty 26 marca 2022 o godzinie 16.

Licytacja na żywo
|ONEBID|

Wiesław Obrzydowski
(1938 Kraków – 2017 Kraków)
Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego, Tadeusza Łakomskiego i Czesława Rzepińskiego. W roku 1966 otrzymał dyplom w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybis. W tym samym roku odbyła się pierwsza indywidualna wystawa artysty prezentująca dzieła pozostające pod wpływem kapistów. Pod koniec lat 60. Obrzydowski obrał indywidualną drogę artystyczą, pozostając jednak w kontrze do ówczesnej awangardy.

Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy. Sztuka Wiesława Obrzydowskiego jest wyrazista w smaku, soczysta. Niepozbawiona wpływów i cytatów, czerpie świadomie z tradycji, dzięki czemu nie ogranicza jej niepisany postulat XX-wiecznej awangardy odrzucającej tę tradycję programowo, podobnie jak dziedzictwo historyczne czy kulturę masową. Obrzydowski, dzięki szczeremu umiłowaniu malarstwa, bezwstydnie prowadzi dialog ze sztuką poprzednich dziesięcioleci, czerpiąc i transponując, dzięki czemu – paradoksalnie – jego malarstwo stało się wolne i nieskrępowane. Twórca nie oszukuje nas i nie zwodzi ideologiczną próżnością sztuki wysokiej, abstrakcyjnej w rozumieniu oderwania nie tylko od przedmiotu, lecz także od miejsca, czasu i okoliczności. Nie powraca jednak do oswojonego świata pojęć i wartości, na to bowiem jest już za późno, lecz wskazuje na wieloznaczność współczesnego świata. Jego sztuka jest eklektyczna, manierystyczna, niepokojąca, wieloznaczna – postmodernistyczna. Znajdziemy tu patologiczną, introwertyczną psychozę van Gogha, groteskę Jamesa Ensora, dekoracyjny, estetyczny erotyzm Klimta (Para) czy obsceniczny Schielego, kubistyczne, zdeformowane akty Picassa, niemiecki ekspresjonizm czy „malowane skalpelem" portrety psychologiczne Oskara Kokoschki. Kolor – sugestywny, czasem abstrakcyjny, kładziony w dysonansowych zestawieniach – to dziedzictwo francuskich fowistów: Deraine'a, Vlamincka, Braque'a czy Rouaulta. Przede wszystkim jednak jest to Obrzydowski – nie sposób go pomylić z kimś innym. Malarz, którego pracownia mieściła się na krakowskim Kazimierzu, od zawsze portretował mieszkańców zapuszczonych, odrapanych kamienic: świat robotników, lumpów, dziwek, ale także znajomych odwiedzających pracownię, przyjaciół oraz własne dzieci – Miłkę i Dobrusia. Pozostawał przy tym daleki od misjonarstwa, ideowego zaangażowania, krytyki politycznej czy społecznej.

Galeria NAUTILUS ma zaszczyt i przyjemność prezentacji drugiej części kolekcji dzieł artysty. Pośród obrazów – w większości malowanych dwustronnie, co stanowi nie lada wyzwanie w ich prezentacji – odnajdą Państwo kompozycje drapieżne, brutalne, lapidarne, zachwycająco zabawne, ciepłe, ale z pewnością nie obojętne – owoc absolutnej spontanicznej radości malowania.

Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy.

Zapraszamy na wystawę w siedzibie Galerii na os. Górali 24 w Krakowie. Wystawę zakończy licytacja prac artysty 26 marca 2022 o godzinie 16.

Licytacja na żywo
|ONEBID|

Wiesław Obrzydowski
(1938 Kraków – 2017 Kraków)
Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego, Tadeusza Łakomskiego i Czesława Rzepińskiego. W roku 1966 otrzymał dyplom w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybis. W tym samym roku odbyła się pierwsza indywidualna wystawa artysty prezentująca dzieła pozostające pod wpływem kapistów. Pod koniec lat 60. Obrzydowski obrał indywidualną drogę artystyczą, pozostając jednak w kontrze do ówczesnej awangardy.

Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy. Sztuka Wiesława Obrzydowskiego jest wyrazista w smaku, soczysta. Niepozbawiona wpływów i cytatów, czerpie świadomie z tradycji, dzięki czemu nie ogranicza jej niepisany postulat XX-wiecznej awangardy odrzucającej tę tradycję programowo, podobnie jak dziedzictwo historyczne czy kulturę masową. Obrzydowski, dzięki szczeremu umiłowaniu malarstwa, bezwstydnie prowadzi dialog ze sztuką poprzednich dziesięcioleci, czerpiąc i transponując, dzięki czemu – paradoksalnie – jego malarstwo stało się wolne i nieskrępowane. Twórca nie oszukuje nas i nie zwodzi ideologiczną próżnością sztuki wysokiej, abstrakcyjnej w rozumieniu oderwania nie tylko od przedmiotu, lecz także od miejsca, czasu i okoliczności. Nie powraca jednak do oswojonego świata pojęć i wartości, na to bowiem jest już za późno, lecz wskazuje na wieloznaczność współczesnego świata. Jego sztuka jest eklektyczna, manierystyczna, niepokojąca, wieloznaczna – postmodernistyczna. Znajdziemy tu patologiczną, introwertyczną psychozę van Gogha, groteskę Jamesa Ensora, dekoracyjny, estetyczny erotyzm Klimta (Para) czy obsceniczny Schielego, kubistyczne, zdeformowane akty Picassa, niemiecki ekspresjonizm czy „malowane skalpelem" portrety psychologiczne Oskara Kokoschki. Kolor – sugestywny, czasem abstrakcyjny, kładziony w dysonansowych zestawieniach – to dziedzictwo francuskich fowistów: Deraine'a, Vlamincka, Braque'a czy Rouaulta. Przede wszystkim jednak jest to Obrzydowski – nie sposób go pomylić z kimś innym. Malarz, którego pracownia mieściła się na krakowskim Kazimierzu, od zawsze portretował mieszkańców zapuszczonych, odrapanych kamienic: świat robotników, lumpów, dziwek, ale także znajomych odwiedzających pracownię, przyjaciół oraz własne dzieci – Miłkę i Dobrusia. Pozostawał przy tym daleki od misjonarstwa, ideowego zaangażowania, krytyki politycznej czy społecznej.

Galeria NAUTILUS ma zaszczyt i przyjemność prezentacji drugiej części kolekcji dzieł artysty. Pośród obrazów – w większości malowanych dwustronnie, co stanowi nie lada wyzwanie w ich prezentacji – odnajdą Państwo kompozycje drapieżne, brutalne, lapidarne, zachwycająco zabawne, ciepłe, ale z pewnością nie obojętne – owoc absolutnej spontanicznej radości malowania.

Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy.

Zapraszamy na wystawę w siedzibie Galerii na os. Górali 24 w Krakowie. Wystawę zakończy licytacja prac artysty 26 marca 2022 o godzinie 16.

Licytacja na żywo
|ONEBID|

Wiesław Obrzydowski
(1938 Kraków – 2017 Kraków)
Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego, Tadeusza Łakomskiego i Czesława Rzepińskiego. W roku 1966 otrzymał dyplom w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybis. W tym samym roku odbyła się pierwsza indywidualna wystawa artysty prezentująca dzieła pozostające pod wpływem kapistów. Pod koniec lat 60. Obrzydowski obrał indywidualną drogę artystyczą, pozostając jednak w kontrze do ówczesnej awangardy.

Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy. Sztuka Wiesława Obrzydowskiego jest wyrazista w smaku, soczysta. Niepozbawiona wpływów i cytatów, czerpie świadomie z tradycji, dzięki czemu nie ogranicza jej niepisany postulat XX-wiecznej awangardy odrzucającej tę tradycję programowo, podobnie jak dziedzictwo historyczne czy kulturę masową. Obrzydowski, dzięki szczeremu umiłowaniu malarstwa, bezwstydnie prowadzi dialog ze sztuką poprzednich dziesięcioleci, czerpiąc i transponując, dzięki czemu – paradoksalnie – jego malarstwo stało się wolne i nieskrępowane. Twórca nie oszukuje nas i nie zwodzi ideologiczną próżnością sztuki wysokiej, abstrakcyjnej w rozumieniu oderwania nie tylko od przedmiotu, lecz także od miejsca, czasu i okoliczności. Nie powraca jednak do oswojonego świata pojęć i wartości, na to bowiem jest już za późno, lecz wskazuje na wieloznaczność współczesnego świata. Jego sztuka jest eklektyczna, manierystyczna, niepokojąca, wieloznaczna – postmodernistyczna. Znajdziemy tu patologiczną, introwertyczną psychozę van Gogha, groteskę Jamesa Ensora, dekoracyjny, estetyczny erotyzm Klimta (Para) czy obsceniczny Schielego, kubistyczne, zdeformowane akty Picassa, niemiecki ekspresjonizm czy „malowane skalpelem" portrety psychologiczne Oskara Kokoschki. Kolor – sugestywny, czasem abstrakcyjny, kładziony w dysonansowych zestawieniach – to dziedzictwo francuskich fowistów: Deraine'a, Vlamincka, Braque'a czy Rouaulta. Przede wszystkim jednak jest to Obrzydowski – nie sposób go pomylić z kimś innym. Malarz, którego pracownia mieściła się na krakowskim Kazimierzu, od zawsze portretował mieszkańców zapuszczonych, odrapanych kamienic: świat robotników, lumpów, dziwek, ale także znajomych odwiedzających pracownię, przyjaciół oraz własne dzieci – Miłkę i Dobrusia. Pozostawał przy tym daleki od misjonarstwa, ideowego zaangażowania, krytyki politycznej czy społecznej.

Galeria NAUTILUS ma zaszczyt i przyjemność prezentacji drugiej części kolekcji dzieł artysty. Pośród obrazów – w większości malowanych dwustronnie, co stanowi nie lada wyzwanie w ich prezentacji – odnajdą Państwo kompozycje drapieżne, brutalne, lapidarne, zachwycająco zabawne, ciepłe, ale z pewnością nie obojętne – owoc absolutnej spontanicznej radości malowania.

Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy.

Zapraszamy na wystawę w siedzibie Galerii na os. Górali 24 w Krakowie. Wystawę zakończy licytacja prac artysty 26 marca 2022 o godzinie 16.

Licytacja na żywo
|ONEBID|

Wiesław Obrzydowski
(1938 Kraków – 2017 Kraków)
Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego, Tadeusza Łakomskiego i Czesława Rzepińskiego. W roku 1966 otrzymał dyplom w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybis. W tym samym roku odbyła się pierwsza indywidualna wystawa artysty prezentująca dzieła pozostające pod wpływem kapistów. Pod koniec lat 60. Obrzydowski obrał indywidualną drogę artystyczą, pozostając jednak w kontrze do ówczesnej awangardy.

Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy. Sztuka Wiesława Obrzydowskiego jest wyrazista w smaku, soczysta. Niepozbawiona wpływów i cytatów, czerpie świadomie z tradycji, dzięki czemu nie ogranicza jej niepisany postulat XX-wiecznej awangardy odrzucającej tę tradycję programowo, podobnie jak dziedzictwo historyczne czy kulturę masową. Obrzydowski, dzięki szczeremu umiłowaniu malarstwa, bezwstydnie prowadzi dialog ze sztuką poprzednich dziesięcioleci, czerpiąc i transponując, dzięki czemu – paradoksalnie – jego malarstwo stało się wolne i nieskrępowane. Twórca nie oszukuje nas i nie zwodzi ideologiczną próżnością sztuki wysokiej, abstrakcyjnej w rozumieniu oderwania nie tylko od przedmiotu, lecz także od miejsca, czasu i okoliczności. Nie powraca jednak do oswojonego świata pojęć i wartości, na to bowiem jest już za późno, lecz wskazuje na wieloznaczność współczesnego świata. Jego sztuka jest eklektyczna, manierystyczna, niepokojąca, wieloznaczna – postmodernistyczna. Znajdziemy tu patologiczną, introwertyczną psychozę van Gogha, groteskę Jamesa Ensora, dekoracyjny, estetyczny erotyzm Klimta (Para) czy obsceniczny Schielego, kubistyczne, zdeformowane akty Picassa, niemiecki ekspresjonizm czy „malowane skalpelem" portrety psychologiczne Oskara Kokoschki. Kolor – sugestywny, czasem abstrakcyjny, kładziony w dysonansowych zestawieniach – to dziedzictwo francuskich fowistów: Deraine'a, Vlamincka, Braque'a czy Rouaulta. Przede wszystkim jednak jest to Obrzydowski – nie sposób go pomylić z kimś innym. Malarz, którego pracownia mieściła się na krakowskim Kazimierzu, od zawsze portretował mieszkańców zapuszczonych, odrapanych kamienic: świat robotników, lumpów, dziwek, ale także znajomych odwiedzających pracownię, przyjaciół oraz własne dzieci – Miłkę i Dobrusia. Pozostawał przy tym daleki od misjonarstwa, ideowego zaangażowania, krytyki politycznej czy społecznej.

Galeria NAUTILUS ma zaszczyt i przyjemność prezentacji drugiej części kolekcji dzieł artysty. Pośród obrazów – w większości malowanych dwustronnie, co stanowi nie lada wyzwanie w ich prezentacji – odnajdą Państwo kompozycje drapieżne, brutalne, lapidarne, zachwycająco zabawne, ciepłe, ale z pewnością nie obojętne – owoc absolutnej spontanicznej radości malowania.

Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy.

Zapraszamy na wystawę w siedzibie Galerii na os. Górali 24 w Krakowie. Wystawę zakończy licytacja prac artysty 26 marca 2022 o godzinie 16.

Licytacja na żywo
|ONEBID|

Wiesław Obrzydowski
(1938 Kraków – 2017 Kraków)
Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego, Tadeusza Łakomskiego i Czesława Rzepińskiego. W roku 1966 otrzymał dyplom w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybis. W tym samym roku odbyła się pierwsza indywidualna wystawa artysty prezentująca dzieła pozostające pod wpływem kapistów. Pod koniec lat 60. Obrzydowski obrał indywidualną drogę artystyczą, pozostając jednak w kontrze do ówczesnej awangardy.

Wiesław Obrzydowski to wyjątkowy krakowski artysta, który dzięki indywidualnym, radykalnym poszukiwaniom artystycznym znalazł swoje miejsce w kanonie polskiej sztuki nowoczesnej. Zaliczany jest do przedstawicieli "nowej ekspresji" i uważany za prekursora transawangardy. Sztuka Wiesława Obrzydowskiego jest wyrazista w smaku, soczysta. Niepozbawiona wpływów i cytatów, czerpie świadomie z tradycji, dzięki czemu nie ogranicza jej niepisany postulat XX-wiecznej awangardy odrzucającej tę tradycję programowo, podobnie jak dziedzictwo historyczne czy kulturę masową. Obrzydowski, dzięki szczeremu umiłowaniu malarstwa, bezwstydnie prowadzi dialog ze sztuką poprzednich dziesięcioleci, czerpiąc i transponując, dzięki czemu – paradoksalnie – jego malarstwo stało się wolne i nieskrępowane. Twórca nie oszukuje nas i nie zwodzi ideologiczną próżnością sztuki wysokiej, abstrakcyjnej w rozumieniu oderwania nie tylko od przedmiotu, lecz także od miejsca, czasu i okoliczności. Nie powraca jednak do oswojonego świata pojęć i wartości, na to bowiem jest już za późno, lecz wskazuje na wieloznaczność współczesnego świata. Jego sztuka jest eklektyczna, manierystyczna, niepokojąca, wieloznaczna – postmodernistyczna. Znajdziemy tu patologiczną, introwertyczną psychozę van Gogha, groteskę Jamesa Ensora, dekoracyjny, estetyczny erotyzm Klimta (Para) czy obsceniczny Schielego, kubistyczne, zdeformowane akty Picassa, niemiecki ekspresjonizm czy „malowane skalpelem" portrety psychologiczne Oskara Kokoschki. Kolor – sugestywny, czasem abstrakcyjny, kładziony w dysonansowych zestawieniach – to dziedzictwo francuskich fowistów: Deraine'a, Vlamincka, Braque'a czy Rouaulta. Przede wszystkim jednak jest to Obrzydowski – nie sposób go pomylić z kimś innym. Malarz, którego pracownia mieściła się na krakowskim Kazimierzu, od zawsze portretował mieszkańców zapuszczonych, odrapanych kamienic: świat robotników, lumpów, dziwek, ale także znajomych odwiedzających pracownię, przyjaciół oraz własne dzieci – Miłkę i Dobrusia. Pozostawał przy tym daleki od misjonarstwa, ideowego zaangażowania, krytyki politycznej czy społecznej.

Galeria NAUTILUS ma zaszczyt i przyjemność prezentacji drugiej części kolekcji dzieł artysty. Pośród obrazów – w większości malowanych dwustronnie, co stanowi nie lada wyzwanie w ich prezentacji – odnajdą Państwo kompozycje drapieżne, brutalne, lapidarne, zachwycająco zabawne, ciepłe, ale z pewnością nie obojętne – owoc absolutnej spontanicznej radości malowania.