Hans Veit Friedrich Schnorr von Carosfeld (1764-1841)
Niemiecki malarz; należał do kręgu przyjaciół poety Johanna Gottfrieda Seume, z którym w 1801 roku wybrał się na wspólną podróż do Syrakuz, odłączając się jednak od pozostałych - zatrzymał się w Wiedniu. W 1803 powrocił do Niemiec, gdzie przyjął posadę wykładowcy w Lipsku. W 1814, po śmierci Johanna Friedricha Augusta Tischbeina, został mianowany dyrektorem Akademii, którą to funkcję...
Niemiecki malarz; należał do kręgu przyjaciół poety Johanna Gottfrieda Seume, z którym w 1801 roku wybrał się na wspólną podróż do Syrakuz, odłączając się jednak od pozostałych - zatrzymał się w Wiedniu. W 1803 powrocił do Niemiec, gdzie przyjął posadę wykładowcy w Lipsku. W 1814, po śmierci Johanna Friedricha Augusta Tischbeina, został mianowany dyrektorem Akademii, którą to funkcję...
Poleć znajomym
Życiorys
Niemiecki malarz; należał do kręgu przyjaciół poety Johanna Gottfrieda Seume, z którym w 1801 roku wybrał się na wspólną podróż do Syrakuz, odłączając się jednak od pozostałych - zatrzymał się w Wiedniu. W 1803 powrocił do Niemiec, gdzie przyjął posadę wykładowcy w Lipsku. W 1814, po śmierci Johanna Friedricha Augusta Tischbeina, został mianowany dyrektorem Akademii, którą to funkcję piastował do śmierci w 1841 roku. Schnorr należał do znaczących portrecistów, wykonał m.in. wizerunki Tadeusza Kościuszki, Seume'go oraz Friedricha Rochlitza. Obaj synowie artysty - Julius i Ludwig - kontynuowali tradycje malarskie. Julius Schnorr von Carolsfeld należał do grona Nazareńczyków - malarzy niemieckich i austriackich, tworzących pod wpływem sztuki wczesnego włoskiego renesansu dzieła o tematyce religijnej.
Bibliografia
Franz Schnorr von Carolsfeld: Schnorr von Carolsfeld, Veit Hans Friedrich. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 32, Duncker & Humblot, Leipzig 1891