Malarz, rysownik i grafik, przedstawiciel koloryzmu; studiował w ASP w Krakowie (u W. Weissa i F.S. Kowarskiego), a następnie u J. Pankiewicza w Paryżu; w 1937 wraz z J. Jaremą zorganizował Szkołę Malarstwa imienia A. Gierymskiego w Katowicach; odbył liczne podróże artystyczne, m.in. do Francji, Włoch, Holandii, Hiszpanii i Grecji; okupację hitlerowską spędził w Krakowie; od 1946 był profesorem krakowskiej ASP (w l. 1954-67 rektor); uprawiał malarstwo sztalugowe, rysunek i grafikę; początkowo w jego malarstwie dominował koloryzm, później inspirowała go twórczość H. Matisse’a (1869-1954) i G. Braque’a (1882-1963); miał liczne wystawy indywidualne w kraju i za granicą, m.in. w Londynie, Wiedniu, Berlinie, Sztokholmie, Moskwie i Uppsali; realizował głównie martwe natury (Martwa natura w altanie, ok. 1950; Martwa natura z brązowym dzbanem, 1958; Różne róże, 1976; Dzbanuszek, 1978) i pejzaże (Pejzaż z czerwonym niebem, 1959; Na plaży, ok. 1960; Na balkonie, ok. 1960; Osypisko, 1960; ), malował też kompozycje figuralne (Zuzanna i starcy, 1936; Czerwone atelier, 1958) i portrety (Portret dziewczyny, 1938; Kobieta w różowej sukni, 1960; Portret studenta ASP, 1969); wybitnym kolekcjonerem prac artysty jest W. Ochman, który przyczynił się do spopularyzowania jego sztuki.