Malarz i grafik; profesor ASP w Warszawie (1951-90; profesor od 1988); studiował w warszawskiej ASP (u J. Cybisa); w l. 1958-59 przebywał w Paryżu jako stypendysta rządu francuskiego, w l. 1961-62 w USA jako stypendysta Fundacji Forda; w 1990 osiadł w USA; jest uważany za jednego z najbardziej twórczych kontynuatorów polskiego koloryzmu, krytycy sztuki nazywają go „ostatnim polskim kolorystą”; początkowo budował obrazy abstrakcyjne radosnymi plamami i smugami barw, malował dynamicznie, ekspresyjnie (Zielony ogród, 1958; Skały, 1960; Czerwone kamienie, 1969); w l. 70. jego styl uległ zmianie: formy stały się większe, bardziej wyraziste, faktura lżejsza, a rozjaśnione barwy nabrały intensywności (Owoce II, 1972); malarską wizję abstrakcjonizmu artysta podejmował też w barwnych drzeworytach (m.in. cykl Macierzyństwo, 1956), tworzył również monotypie, zajmował się tkaniną artystyczną, ceramiką oraz grafiką komputerową.