B. Brechta, 1958), od 1958 w Teatrze Starym; współpracował też z innymi scenami polskimi i obcymi; wykładowca krakowskiej ASP (od 1970); uznanie zdobył jako współautor (wraz z żoną) scenografii i kostiumów do ok. 200 przedstawień teatralnych, zrealizowanych w Teatrze Starym (m.in. Indyk, 1961, i Tango, 1965, S. Mrożka; Kaligula A. Camusa, 1963; Mizantrop Moliera, 1966; Wizyta starszej pani F. Dürrenmatta, 1970; Proces F. Kafki, 1973; Fantazy J. Słowackiego, 1967; Hamlet W. Szekspira, 1975 i 1981), w Teatrze imienia Słowackiego (m.in.: Opera za trzy grosze B. Brechta, 1965; Ameryka F. Kafki, 1968; Wesele S. Wyspiańskiego, 1969), w Teatrze Ateneum w Warszawie (m.in. Biesy według F. Dostojewskiego, 1971), w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (Ulisses według J. Joyce’a, 1970), w Teatrze Polskim w Poznaniu (Ożenek M. Gogola, 1972); projektował też scenografie do spektakli operowych (m.in. do Diabłów z Loudun K. Pendereckiego, Hamburg 1969; prapremiera) oraz do filmów, zwłaszcza W.J. Hasa (Rękopis znaleziony w Saragossie, 1964; Szyfry, 1966; Lalka, 1968; Sanatorium pod Klepsydrą, 1973); malował surrealistyczne abstrakcje o tajemniczych tytułach (Portret inkwizytora, 1947, Miejsce opuszczone przez dzięcioły, 1948), w l. 60. eksperymentował z fakturą (Urodziny infantki 1961, Szalbierze, 1967), od l. 80. malował tuszem na światłoczułym płótnie abstrakcje biologiczne (Skrzypce Ingresa, 1985; Prorok, którego nie było, 1989); był twórcą ogromnej liczby ilustracji książkowych, komiksów (Janosik, Fantomas) i plakatów. a także ilustracji prasowych. Współpracował z tygodnikiem Przekrój.