Z wykształcenia lekarz. Po odbyciu studiów we Wrocławiu, Berlinie, Tybindze, Monachium oraz Gryfii (Greifswald) zdał państwowy egzamin lekarski w 1919 w Warszawie, a następnie obronił doktorat na Uniwersytecie Poznańskim. Pełnił funkcję lekarza wojskowego podczas wojny polsko-bolszewickiej. Po zwolnieniu z wojska poświęcił się praktyce lekarskiej, robiąc specjalizację z okulistyki. Mieszkał w Gnieźnie, Ostrowie Wielkopolskim i Bydgoszczy, a w 1935 przeniósł się do Gdyni, którą opuścił czasowo w trakcie II Wojny Światowej. Przez całe życie pasją równoległą do zawodu była dla niego sztuka. Edukację artystyczną stanowiły lekcje pobierane w 1910 przez kilka miesięcy w prywatnej szkole Hermanna Groebera w Monachium. W latach 1915-1916 w Berlinie zetknął się z ekspresjonizmem niemieckim, który wpłynął zasadniczo na styl jego prac. Wykonywał grafiki – zwłaszcza linoryty, w późniejszych latach również drzeworyty. Ponadto malował, rzeźbił. Za pośrednictwem Stanisława Przybyszewskiego znalazł się w 1917 w kręgu czasopisma „Zdrój”. Był jednym z założycieli grupy artystycznej BUNT. Brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą.