Grafik, mistrz litografii i technik miedziorytniczych; studiował w szkole K. Krzyżanowskiego w Warszawie i w warszawskiej ASP (u T. Pruszkowskiego i W. Skoczylasa); należał do członków Rytu; był współorganizatorem Międzynarodowego Biennale Grafiki w Krakowie (1960), profesorem warszawskiej i krakowskiej ASP (od 1946); w jego wczesnych pracach widać wpływy M. Chagalla (Podwórko, 1930), później wykształcił indywidualny styl, cechujący się poetycką interpretacją natury i doskonałością techniczną; najchętniej podejmował motywy morskie (Żeglarska przystań, 1949; Morska przystań, 1956; Zachód słońca na Śródziemnym, 1969), widoki Krakowa (Norbertanki, 1946), przedstawiał piękne kobiety (Leda, 1968; Zuzanna, 1979) i konie (Konie i koniki, 1959; Konie św. Marka 1963); tworzył również obrazy olejne: kompozycje figuralne (Troje i auto, 1991), pejzaże, martwe natury (Martwa natura z wazonem, 1949).