Kostrzewski Franciszek (1826-1911): malarz, ilustrator, karykaturzysta, jeden z najlepszych polskich rysowników; studiował w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych (m.in. u A. Kokulara i J.F. Piwarskiego); wędrował po kraju, zbierając materiały do studiów pejzażu i ludzi; w 1856 podróżował po Europie, po powrocie osiadł w Warszawie; uprawiał malarstwo olejne, później akwarelę i rysunek, powielany technikami graficznymi lub wykonany na kamieniu litograficznym; z zacięciem realisty malował sceny rodzajowe umieszczane często na tle polskiego krajobrazu (Cyrk na Saskiej Kępie, 1852; Na jagodach, 1856; Połów ryb, 1864; Odpust na wsi, 1866); w l. 1850-60 do siedmiu albumów warszawskiego fotografa M. Olszyńskiego wykonał ponad 200 akwarel i rysunków, ukazujących scenki obyczajowe z życia Warszawy oraz z podróży po kraju, portrety i karykatury przyjaciół; współpracował z warszawskimi czasopismami jako ilustrator, m.in. z „Tygodnikiem Ilustrowanym”, „Kłosami”, „Muchą”; tworzył też ilustracje do książek, np. B. Prusa, H. Sienkiewicza, a także Pana Tadeusza A. Mickiewicza (Grzybobranie, Polowanie); łączył dar obserwacji, celną charakterystykę postaci z komizmem sytuacyjnym.