NR 2

Aleksander Kotsis (1836 - 1877)

Pejzaż tatrzański, ok. 1870

Olej, płótno
43.00 x 54.50 cm

nie sygn.

Cena wywoławcza: 65000 zł

CENA UZYSKANA: 65000 zł

OPIS

Artysta przedstawił widok z Doliny Małej Łąki w Tatrach Zachodnich.
Widoczne na obrazie szałasy już nie istnieją. W głębi pośrodku widać północne urwiska Kopy Kondrackiej (2005 m n.p.m.) (w grupie Czerwonych Wierchów), opadające do dzikich dolinek Wyżnej i Niżnej Świstówki. Po lewej wybitny ostry szczyt to Siodłowa Turnia (1647 m n.p.m.), wyrastająca z pd. stoków Małego Giewontu. Po prawej wielkie ciemne urwiska dolnych partii Wielkiej Turni (1847 m n.p.m.)" (Mirosław Mąka - etnolog, alpinista, autor książek o tematyce górskiej).

Zamiłowanie do pieszych wędrówek rozbudzili w artyście, od małego związanego z podkrakowską wsią, profesorowie Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie - Wł. Łuszczkiewicz (katedra malarstwa) i A. Płonczyński (katedra malarstwa pejzażowego).
Jerzy Zanoziński notuje: „Wzbudzoną tymi wycieczkami żyłkę włóczęgowską zachował artysta do końca życia. Rokrocznie od wiosny do jesieni wędrował po kraju, często zapuszczając się aż w Tatry, poznając piękno i bogatą różnorodność krajobrazu polskiego”.

Przedstawianie rodzimych krajobrazów, zwłaszcza górskich szczytów, stało się dla malarzy doby romantyzmu drogą do bezpośredniego obcowania z monumentalną potęgą. Jednocześnie od połowy XIX wieku wzrasta wśród artystów i literatów zainteresowanie folklorem i przyrodą własnego regionu. Kotsis z upodobaniem przedstawiał zarówno górali (m.in. Para młodych górali, MN Warszawa, Góral przed szałasem, MN Kraków), jak i górski krajobraz (Tatry - widok na Giewont, 1870, MN w Warszawie, Giewont, 1870, MN Kraków, Widok na Babią Górę, wł. prywatna).

BIBLIOGRAFIA

Obraz uwzględniony (także reprodukowany) w podstawowej monografii artysty:
J. Zanosiński, „Aleksander Kotsis”, PIW, Kraków 1953, kat. 90, il. tablica nlb.

STAN ZACHOWANIA
Obraz po konserwacji.
Poleć znajomym
OPIS

Artysta przedstawił widok z Doliny Małej Łąki w Tatrach Zachodnich.
Widoczne na obrazie szałasy już nie istnieją. W głębi pośrodku widać północne urwiska Kopy Kondrackiej (2005 m n.p.m.) (w grupie Czerwonych Wierchów), opadające do dzikich dolinek Wyżnej i Niżnej Świstówki. Po lewej wybitny ostry szczyt to Siodłowa Turnia (1647 m n.p.m.), wyrastająca z pd. stoków Małego Giewontu. Po prawej wielkie ciemne urwiska dolnych partii Wielkiej Turni (1847 m n.p.m.)" (Mirosław Mąka - etnolog, alpinista, autor książek o tematyce górskiej).

Zamiłowanie do pieszych wędrówek rozbudzili w artyście, od małego związanego z podkrakowską wsią, profesorowie Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie - Wł. Łuszczkiewicz (katedra malarstwa) i A. Płonczyński (katedra malarstwa pejzażowego).
Jerzy Zanoziński notuje: „Wzbudzoną tymi wycieczkami żyłkę włóczęgowską zachował artysta do końca życia. Rokrocznie od wiosny do jesieni wędrował po kraju, często zapuszczając się aż w Tatry, poznając piękno i bogatą różnorodność krajobrazu polskiego”.

Przedstawianie rodzimych krajobrazów, zwłaszcza górskich szczytów, stało się dla malarzy doby romantyzmu drogą do bezpośredniego obcowania z monumentalną potęgą. Jednocześnie od połowy XIX wieku wzrasta wśród artystów i literatów zainteresowanie folklorem i przyrodą własnego regionu. Kotsis z upodobaniem przedstawiał zarówno górali (m.in. Para młodych górali, MN Warszawa, Góral przed szałasem, MN Kraków), jak i górski krajobraz (Tatry - widok na Giewont, 1870, MN w Warszawie, Giewont, 1870, MN Kraków, Widok na Babią Górę, wł. prywatna).

BIBLIOGRAFIA

Obraz uwzględniony (także reprodukowany) w podstawowej monografii artysty:
J. Zanosiński, „Aleksander Kotsis”, PIW, Kraków 1953, kat. 90, il. tablica nlb.

STAN ZACHOWANIA
Obraz po konserwacji.
Aleksander Kotsis (1836 - 1877) -
Malował pejzaże, wnętrza, portrety oraz sceny rodzajowe z życia wsi. Jego obrazy z reguły charakteryzował niewielki format. Prezentował malarstwo romantyczne i realistyczne jednocześnie.
PRZEJDŹ DO KARTY ARTYSTY