Malarz; studiował w ASP w Krakowie (m.in. u Z. Pronaszki i Z. Radnickiego), ukończył również polonistykę w UJ; w 1955 uczestniczył w Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w Arsenale; w l. 1958-1980 był nauczycielem malarstwa i rysunku w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie; początkowo realizował obrazy figuratywne, inspirowane obserwacją natury, od l. 60. tworzył w konwencji bliskiej surrealizmowi i abstrakcji, jego późne kompozycje przypominają ikony; prace D. charakteryzują się ekspresją formy i barwy, niosą spory ładunek przemyśleń filozoficznych i religijnych; ważne prace: cykl Przedmioty (1971-73), Człowiek należy do kosmosu (1972-73), Madonna I (1978), Przędzalnia (1992); tworzył również malarstwo ścienne (m.in. polichromie w kościele w Zbylitowskiej Górze); jest laureatem Nagrody imienia Jana Cybisa (1976).

1956 - Salon Po Prostu, Teatr Żydowski, Warszawa;
1966 - Pałac Sztuki (oraz wystawa retrospektywna 1995), Kraków;
1973 - BWA, Tarnów;
1977 - Galerie am Prater, Berlin;
1993 - Cork Arts Society, Cork;
1994 - St. James Gallery, Londyn;
1995 - Witold Damasiewicz. Wystawa retrospektywna, Pałac Sztuki, Kraków;
2002 - Witold Damasiewicz. Malarstwo, Galeria Gołogórski, Kraków;
2010 - Witold Damasiewicz. Malarstwo. Obiekty, Galeria Nautilus, Kraków.

Prace Witolda Damasiewicza są cenione, znajdują się w zbiorach m.in.: Ministerstwa Kultury i Sztuki, Muzeum Narodowego w Krakowie, Poznaniu i Toruniu, Urzędu Miasta Krakowa, Galerii Fundacji Karolyi w Vence (Francja) oraz w zbiorach prywatnych w Polsce i za granicą.