Akrysta związany ze Lwowem, gdzie ukończył gimnazjum, brał lekcje rysunku i malarstwa u ukraińskiego malarza z kregu Tetmajera - Nowokilskiego. Studiował w krakowskiej ASP w pracowniach Wojciecha Weissa, Józefa Mehoffera i Xawerego Dunikowskiego. Dyplom uzyskał w 1934 r. Razem z Jonaszem Sternem, Saszą Blonderem, Henrykiem Wicińskim i Leopoldem Lewickim był współzałożycielem i członkiem Grupy Krakowskiej w latach 1930-35.W latach 30-tych wyznawał radykalne poglądy lewicowe - stał się komunistą. Odrzucił komunizm będąc świadkiem masowych mordów i prześladowań NKWD w okupowanym przez sowiety Lwowie. W wymiarze artystycznym uwolnił się od awangardy pod wpływem Artura Nacht-Samborskiego. Stał się wg. określenia Czapskiego "czystym malarzem". Jego twórczość obejmuje malarstwo sztalugowe i grafikę warsztatową. Maluje sceny rodzajowe, pejzaże, martwe natury i portrety. Jego pierwsza wystawa miała miejsce w Rzymie w 1956 r, gdzie wraz z Henrykiem Stażewskim mieli wspólną ekspozycję. Wystawia niezwykle rzadko. W ciągu nieomal półwiecza wziął udział, czy też miał zaledwie 10 wystaw. Jego obrazy nawiązują zarówno do malarstwa freskowego i witraży, jak i do ekspresjonizmu Ecole de Paris.

ArtInfo.pl
Zofia Baranowicz, Polska awangarda artystyczna 1918-1939, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1979
Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, edycja 3 (redaktorzy Lubomir Mackiewicz, Anna Żołna), Warszawa 1993, s. 792